Salon

Cullen

Renesmee poczuła ni stąd, ni zowąd głód, więc utkwiła
w Kate swoje czekoladowe tęczówki przypominając sobie
o co miała spytać.
- Nie widziałaś Jacoba? Chciałam z nim pójść na polowanie.
I chciała go przy okazji zobaczyć. Czuła, że z dnia na dzień potrzebuje jego coraz częstszego towarzystwa.

Quileute

[weszła do pomieszczenia ponieważ drzwi od domu były otwarte]

-Witaj Renesmee...-zauważyła Kate trzymającą małą. Podeszła do małej.
-Pamiętasz mnie?-uśmiechnęła się.

Cullen

- Och, no przecież! - oznajmiła, wywracając oczkami,
po czym uśmiechnęła się do Zafriny.
- Ty też zostaniesz u nas dłużej?
Bardzo lubiła Zafrinę. Chciała się i jej obecnością nacieszyć.

Quileute

-Yhymm... ale potem wrócę do siebie...-oznajmiła i pocałowała Nessie w czółko. Dotknęła jej dłoni i sprawiła, że Nesaie na chwilę rozpływała się nad rajem, który pokazała jej wampirzyca.

Cullen

Nessie uśmiechnęła się lekko do siebie. To, co pokazała jej Zafrina, było niesamowite. Jej talent był niepowtarzalny, choć ich obie zdolności były trochę podobne.
- Może ty wiesz, gdzie jest Jacob? - zwróciła się do Zafriny, kiedy Kate odstawiła ją na ziemię.

Nocny Łowca

-Zafrino, witaj ponownie-powiedziała Kate

Quileute

-Rozmawiałam z nim ostatnio i wtedy
poszedł do Setha... Ale nie jestem pewna...-uśmiechnęła się. Wiedziała, że uczucie półwampirzycy przeradza się w coś większego.

Cullen

- Pewnie przyjdzie później - oznajmiła, ale bardziej do siebie.
- Może wybierzemy się razem na polowanie? Chciałam iść z Jacobem, ale skoro go nie ma, chętnie pójdę z wami - zaproponowała.

Quileute

-W sumie dawno nie byłam...-myśli czy to dobry pomysł zabierać dziecko na polowanie bez pozwolenia matki.
-A jesteś pewna, że mama nie będzie zła?

Nocny Łowca

-Hmmm..tak naprawdę to już dośc dawn nie byłam na polowaniu-pomyślała Kate-Z chęcią-stwierdziła na głos

Quileute

-No dobra jestem przegłosowana...-specjalnie się skrzywiła po czym roześmiała.

Cullen

- Będzie wiedziała gdzie szukać - oznajmiła Nessie,
po czym wszystkie trzy wyszły z domu i puściły się pędem
w las, by upolować coś smacznego.

Swan

- Witam was.-powiedział ze swoim łobuzerskim uśmiechem.
- Bello szukałem Cię.Gdzie byłaś kochanie? - zapytał się z troską.
- Mam naszieję,że ten sen o Volturi już się nie powtórzy.-pomyslała Nessie
Zdziwony a zarazem przestraszony Edward powiedział:
- Bello czy mogę Cię prosic żebyś poszła ze mną do garderoby?-wyksztusił ze zmieszaną miną.

Volturi

Bella spojrzała na niego zaskoczona. Poczuła jakieś dziwne uczucie.
-Oczywiście.- odrzekła.

Swan

[wychodząc z pokoju Nessie]

- Kochanie jesteś silniejsza tylko na razie.- powiedział ze swoim firmowym uśmiechem.
- A teraz choć,odpoczniemy sobie. - zaproponował siadając na pięknej kanapie.